Karma-spaarkaart ingeleverd, I guess.
Blijf op de hoogte en volg Jurriaan
06 November 2012 | Japan, Kanonji
Hey allemaal, ik heb weer veel meegemaakt, dus het werd weer tijd voor een verhaaltje.
De morgen na de laatste blog ben ik vroeg vertrokken richting Okayama. Hier bevinden zich twee dingen die ik wel even wilde bekijken, namelijk de Korakuen (Koraku Garden, net als Kenrokuen in Kanazawa een van de drie mooiste tuinen in Japan) en Okayamajo (Okayama Castle, ook wel bekend als Crow Castle, vanwege de zwarte buitenkant). Gelukkig voor mij liggen beiden bezichtingen vlak naast elkaar, ik moest namelijk al mijn bagage meezeulen. Eerst ging ik naar het Crow Castle, waar ik een beetje in het kasteelpark heb rondgelopen en wat kiekjes heb geschoten. Ik ben niet naar binnen gegaan, omdat het oorspronkelijke kasteel was verwoest door een WWII luchtaanval en er volgens verschillende bronnen niet veel boeiends te beleven was aan de binnenkant. Het was ook wel het eerste kasteel dat ik heb gezien dat er echt uitziet alsof het nieuw is. Het is wel jammer, maar alsnog ziet de zwarte donjon (keep) er intimiderend uit. De meeste kastelen zien er namelijk meer uit als kunstwerken, waar dit kasteel echt zo'n 'watch out, inhabited by supreme badass'-vibe afgeeft. Het park was verder vrij klein, dus ik ben doorgegaan naar de Korakuen. Deze is echt op een steenworp afstand lopen, er is zelfs een brug gespannen over de kasteelgracht, wat het helemaal makkelijk maakt.
Ik moet bekennen, ik was erg onder de indruk van de Kenrokuen in Kanazawa, maar ik moet zeggen dat ik deze tuin de voorkeur geeft. De Kenrokuen had veel mooie vijvers en bomen overal, maar het miste een beetje open ruimte. Deze tuin had dit juist in overvloed. Prachtige open velden, met een leuk riviertje er doorheen stromend. Ook waren er bomenperkjes, bamboebossen, lotusvijvers en noem het maar op. Heb wel even een mooi rondje kunnen lopen. Ook ben ik er een erg aardige Duitse vrouw tegengekomen, die mij vroeg of ze een foto van mij moest maken in de tuin. Van mij hoeft het nooit, maar ik ken toevallig iemand die het wel op prijs stelt als ik zichtbaar ben op enkele van mijn vakantiefoto's, dus waarom niet ;) Nadat ik even heerlijk tot rust was gekomen in de tuin ( niet dat ik gespannen was, maar het is soms wel even fijn voor de afwisseling) ben ik teruggegaan naar Okayama Station, vanwaar ik via het Tourist Information Center (wederom, als ik hen niet had) contact heb opgenomen met Koyama Yuji (of op z'n Japans Yuji Koyama). Het was prima als ik daar zou blijven slapen, dus dat was mooi.
Hij heeft me opgehaald van het station in Kanonji (nabij Takamatsu), ongeveer een uurtje met de trein vanaf Okayama. Hij woont met zijn grootouders, vader en zus (moeder 10 jaar geleden heengegaan) in een huis en ze zijn allemaal erg vriendelijk. Enige probleem is dat zijn Engels gebrekkig is en de rest van zijn familie geen woord Engels spreekt (naast zijn zus, die spreekt hier en daar een woordje). Zijn opa is echt een baas, ook al versta ik er geen pepernoot van, heb ik wel gemerkt dat zijn dag bestaat uit grapjes maken. Zijn oma is een beetje dement, maar wel een schattig oud vrouwtje. Paps is een computer engineer (hoe cliche :D) en zijn zus doet iets agrarisch, dacht ik te hebben opgepikt. Na even kennis te hebben gemaakt met iedereen heb ik met Koyama een planning gemaakt met wat ik allemaal wilde zien en wat hij heeft aangeraden om te bekijken (en het waren echt goede aanraders, ben ik vandaag achter gekomen). Je zou denken dat het daarbij zou blijven, gratis slaapplaats, gratis eten en een handvol tips van een local. Echt kom ik dan bij de titel, want vanmorgen stond ik op met een prive-chauffeur in opa's gloednieuwe Honda (ook echt een opa-auto). Ik heb vast iets goed gedaan bij een Shinto shrine, want het geluk komt me de afgelopen paar dagen aanwaaien. Shikoku heeft ook geen goed trein-netwerk, dus zonder auto kwam ik ook niet ver, maar ik ben echt in de meest onherbergzame plekken geweest, hij heeft me getrakteerd op lunch (in Iya Valley, een prachtig natuurgebied waar geeneens bussen rijden, dus lucky me!) in de vorm van traditionele, lokaal geproduceerde boekweit-noedels (in het engels buckwheat, ik moest het even opzoeken, maar buckwheat en boekweit zeggen mij beide niets) met mountain vegetables, erg smakelijk! Ook ben ik vandaag bij de Naruto Bridge geweest (waar de beroemde Naruto Whirlpools zijn, maar die heb ik helaas niet echt gezien, maar desalniettemin was het zien van de stroming onder de brug en de brug zelf al gaaf genoeg) en ben ik naar Ryugado geweest, een eeuwenoude kalksteengrot, waar wel veel leuke foto's te maken waren. Het mooiste was dat het een echte natuurgrot was. Afgezien van de metalen trappen was er geen vrij baan gemaakt voor hordes toeristen. Ik heb echt erg diep moeten bukken en zijwaarts moeten lopen om door erg nauwe openingen te kunnen komen. Gelukkig was ik goed aan het opletten, anders was mijn hele hoofd nu een beurse plek geweest, er waren echt veel sneaky stukjes waar je inene heel diep moest bukken, haha. Verder blijft het natuurlijk een grot, dus het is lastig uit te leggen, wederom zullen jullie moeten wachten op de foto's ;)
Ik denk dat we vandaag wel meer dan 300 kilometer hebben afgelegd, het meerendeel daarvan op tolwegen (zo'n 800 Yen per 100 kilometer, niet goedkoop dus!), maar van financiele compensatie wil hij gewoon niet weten. Ik bood aan de lunch te splitten, maar no can do, en voor de tolwegen gold hetzelfde. Ik ben geloof ik wel met mijn neus in de boter gevallen, want morgen geldt hetzelfde: We gaan naar afgelegen plekken in Shikoku (en ik ben er inmiddels wel achter dat dat het zeker waard is) en ik wordt er gewoon heengereden. Ik zit er dus helemaal warmpjes bij!
We blijven morgen rond dit gebied, maar nog steeds rijden naar de meeste plaatsen geen bussen en wil hij me overal naartoe brengen. Overmorgen ga ik naar een grote stad in Shikoku, Matsuyama, waar Koyama een vriend heeft wonen die ons even gaat rondleiden door de stad. Er staat dus vanalles op de planning en aangezien vandaag de drukste dag was (lange afstanden, bergroutes en al), verwacht ik dat ik in drie dagen het beste van Shikoku kan zien (mesa very lucky)!
9 november vertrek ik 's morgens richting Tokyo om daar vier nachten te blijven. Ik hoop dat ik dan nog wat kan meekrijgen van deze wereldstad (op zijn minst Tsukiji Fish Market, de grootste vismarkt ter wereld, en de andere main sites in Tokyo, zoals het Imperial Palace). Overigens heb ik in Kanazawa een man genaamd Tetsuji ontmoet. Met hem heb ik 10 november afgesproken om een drankje te doen. In Kanazawa erg goed met hem gelachen en zijn Engels is best goed, dus ik zie er wel naar uit!
Ik verwacht de komende dagen dus nog een blogje te posten, omdat er dus nog veel in de agenda staat voor morgen en overmorgen. Jullie horen dus snel weer van mij!
Groetjes uit Kanonji!
De morgen na de laatste blog ben ik vroeg vertrokken richting Okayama. Hier bevinden zich twee dingen die ik wel even wilde bekijken, namelijk de Korakuen (Koraku Garden, net als Kenrokuen in Kanazawa een van de drie mooiste tuinen in Japan) en Okayamajo (Okayama Castle, ook wel bekend als Crow Castle, vanwege de zwarte buitenkant). Gelukkig voor mij liggen beiden bezichtingen vlak naast elkaar, ik moest namelijk al mijn bagage meezeulen. Eerst ging ik naar het Crow Castle, waar ik een beetje in het kasteelpark heb rondgelopen en wat kiekjes heb geschoten. Ik ben niet naar binnen gegaan, omdat het oorspronkelijke kasteel was verwoest door een WWII luchtaanval en er volgens verschillende bronnen niet veel boeiends te beleven was aan de binnenkant. Het was ook wel het eerste kasteel dat ik heb gezien dat er echt uitziet alsof het nieuw is. Het is wel jammer, maar alsnog ziet de zwarte donjon (keep) er intimiderend uit. De meeste kastelen zien er namelijk meer uit als kunstwerken, waar dit kasteel echt zo'n 'watch out, inhabited by supreme badass'-vibe afgeeft. Het park was verder vrij klein, dus ik ben doorgegaan naar de Korakuen. Deze is echt op een steenworp afstand lopen, er is zelfs een brug gespannen over de kasteelgracht, wat het helemaal makkelijk maakt.
Ik moet bekennen, ik was erg onder de indruk van de Kenrokuen in Kanazawa, maar ik moet zeggen dat ik deze tuin de voorkeur geeft. De Kenrokuen had veel mooie vijvers en bomen overal, maar het miste een beetje open ruimte. Deze tuin had dit juist in overvloed. Prachtige open velden, met een leuk riviertje er doorheen stromend. Ook waren er bomenperkjes, bamboebossen, lotusvijvers en noem het maar op. Heb wel even een mooi rondje kunnen lopen. Ook ben ik er een erg aardige Duitse vrouw tegengekomen, die mij vroeg of ze een foto van mij moest maken in de tuin. Van mij hoeft het nooit, maar ik ken toevallig iemand die het wel op prijs stelt als ik zichtbaar ben op enkele van mijn vakantiefoto's, dus waarom niet ;) Nadat ik even heerlijk tot rust was gekomen in de tuin ( niet dat ik gespannen was, maar het is soms wel even fijn voor de afwisseling) ben ik teruggegaan naar Okayama Station, vanwaar ik via het Tourist Information Center (wederom, als ik hen niet had) contact heb opgenomen met Koyama Yuji (of op z'n Japans Yuji Koyama). Het was prima als ik daar zou blijven slapen, dus dat was mooi.
Hij heeft me opgehaald van het station in Kanonji (nabij Takamatsu), ongeveer een uurtje met de trein vanaf Okayama. Hij woont met zijn grootouders, vader en zus (moeder 10 jaar geleden heengegaan) in een huis en ze zijn allemaal erg vriendelijk. Enige probleem is dat zijn Engels gebrekkig is en de rest van zijn familie geen woord Engels spreekt (naast zijn zus, die spreekt hier en daar een woordje). Zijn opa is echt een baas, ook al versta ik er geen pepernoot van, heb ik wel gemerkt dat zijn dag bestaat uit grapjes maken. Zijn oma is een beetje dement, maar wel een schattig oud vrouwtje. Paps is een computer engineer (hoe cliche :D) en zijn zus doet iets agrarisch, dacht ik te hebben opgepikt. Na even kennis te hebben gemaakt met iedereen heb ik met Koyama een planning gemaakt met wat ik allemaal wilde zien en wat hij heeft aangeraden om te bekijken (en het waren echt goede aanraders, ben ik vandaag achter gekomen). Je zou denken dat het daarbij zou blijven, gratis slaapplaats, gratis eten en een handvol tips van een local. Echt kom ik dan bij de titel, want vanmorgen stond ik op met een prive-chauffeur in opa's gloednieuwe Honda (ook echt een opa-auto). Ik heb vast iets goed gedaan bij een Shinto shrine, want het geluk komt me de afgelopen paar dagen aanwaaien. Shikoku heeft ook geen goed trein-netwerk, dus zonder auto kwam ik ook niet ver, maar ik ben echt in de meest onherbergzame plekken geweest, hij heeft me getrakteerd op lunch (in Iya Valley, een prachtig natuurgebied waar geeneens bussen rijden, dus lucky me!) in de vorm van traditionele, lokaal geproduceerde boekweit-noedels (in het engels buckwheat, ik moest het even opzoeken, maar buckwheat en boekweit zeggen mij beide niets) met mountain vegetables, erg smakelijk! Ook ben ik vandaag bij de Naruto Bridge geweest (waar de beroemde Naruto Whirlpools zijn, maar die heb ik helaas niet echt gezien, maar desalniettemin was het zien van de stroming onder de brug en de brug zelf al gaaf genoeg) en ben ik naar Ryugado geweest, een eeuwenoude kalksteengrot, waar wel veel leuke foto's te maken waren. Het mooiste was dat het een echte natuurgrot was. Afgezien van de metalen trappen was er geen vrij baan gemaakt voor hordes toeristen. Ik heb echt erg diep moeten bukken en zijwaarts moeten lopen om door erg nauwe openingen te kunnen komen. Gelukkig was ik goed aan het opletten, anders was mijn hele hoofd nu een beurse plek geweest, er waren echt veel sneaky stukjes waar je inene heel diep moest bukken, haha. Verder blijft het natuurlijk een grot, dus het is lastig uit te leggen, wederom zullen jullie moeten wachten op de foto's ;)
Ik denk dat we vandaag wel meer dan 300 kilometer hebben afgelegd, het meerendeel daarvan op tolwegen (zo'n 800 Yen per 100 kilometer, niet goedkoop dus!), maar van financiele compensatie wil hij gewoon niet weten. Ik bood aan de lunch te splitten, maar no can do, en voor de tolwegen gold hetzelfde. Ik ben geloof ik wel met mijn neus in de boter gevallen, want morgen geldt hetzelfde: We gaan naar afgelegen plekken in Shikoku (en ik ben er inmiddels wel achter dat dat het zeker waard is) en ik wordt er gewoon heengereden. Ik zit er dus helemaal warmpjes bij!
We blijven morgen rond dit gebied, maar nog steeds rijden naar de meeste plaatsen geen bussen en wil hij me overal naartoe brengen. Overmorgen ga ik naar een grote stad in Shikoku, Matsuyama, waar Koyama een vriend heeft wonen die ons even gaat rondleiden door de stad. Er staat dus vanalles op de planning en aangezien vandaag de drukste dag was (lange afstanden, bergroutes en al), verwacht ik dat ik in drie dagen het beste van Shikoku kan zien (mesa very lucky)!
9 november vertrek ik 's morgens richting Tokyo om daar vier nachten te blijven. Ik hoop dat ik dan nog wat kan meekrijgen van deze wereldstad (op zijn minst Tsukiji Fish Market, de grootste vismarkt ter wereld, en de andere main sites in Tokyo, zoals het Imperial Palace). Overigens heb ik in Kanazawa een man genaamd Tetsuji ontmoet. Met hem heb ik 10 november afgesproken om een drankje te doen. In Kanazawa erg goed met hem gelachen en zijn Engels is best goed, dus ik zie er wel naar uit!
Ik verwacht de komende dagen dus nog een blogje te posten, omdat er dus nog veel in de agenda staat voor morgen en overmorgen. Jullie horen dus snel weer van mij!
Groetjes uit Kanonji!
-
06 November 2012 - 14:28
Gerben:
Woow dat heb je wel goed getroffen Jurkie! Die aziaten zeggen trouwens altijd nee tegen compensatie enzo, niks aan te doen. Je moet gewoon ff een paar kadotjes kopen voor die mensen dat je daar hebt mogen slapen, dat kunnen ze niet weigeren en vinden ze vast leuk als teken van dankbaarheid! Daarna buig je gewoon en stuk of 300x en vervolg je je weg weer;) Veel plezier nog even daar! X -
06 November 2012 - 14:28
Gerben:
Woow dat heb je wel goed getroffen Jurkie! Die aziaten zeggen trouwens altijd nee tegen compensatie enzo, niks aan te doen. Je moet gewoon ff een paar kadotjes kopen voor die mensen dat je daar hebt mogen slapen, dat kunnen ze niet weigeren en vinden ze vast leuk als teken van dankbaarheid! Daarna buig je gewoon en stuk of 300x en vervolg je je weg weer;) Veel plezier nog even daar! X -
06 November 2012 - 14:31
Rens:
Oe een nieuw verhaaltje terwijl ik mn andere reactie aan t plaatsen was! Dus dan reageer ik gelijk ook op deze :) Maar wat een tof verhaal weer! Is deze man die motorrijder van een paar weken geleden? En wat superlief allemaal! Net wat Ger zegt, koop wat cadeautjes ofzo of stuur anders vanuit Nederland een leuk pakketje als je eenmaal terug bent, je hebt zn adres toch! Ben je al met hem op de foto gegaan?
Je komt gelukkig erg veel aardige mensen tegen daar zo te horen, geniet er nog maar goed van en ik zie al uit naar je volgende blogje! Misschien kunnen we een dezer dagen nog skypen
Liefs xxx -
06 November 2012 - 15:05
Jur:
Haha, ja, dat doe ik ook maar Gurb ;) Ik heb op aanraden van o.a. Marink en Rens twee paar klompen gekocht. Eentje daarvan heb ik in Kanazawa gegeven aan de twee meiden die mijn souvernirs 3 weken lang wilden bewaren en het andere paar heb ik aan Koyama en zijn familie gegeven. Overigens aan Rens, dit is inderdaad de motormuis uit Hirosaki. Ik zou hem wel wat willen sturen, maar ik heb zijn adres alleen in het Japans, beetje lastig dus :D Ik heb hem inmiddels op Facebook, dus ik zal kijken of ik nog wat kan regelen in de nabije toekomst :) Ik ben nog niet met hem op de foto geweest, heb al wel wat foto's van hem. Zijn zus daarentegen staat te popelen om kiekjes met mij te schieten (ik ben schijnbaar erg knap voor Japanse vrouwen), haha.
PS: Rens, we Skypen snel, ik ben vanavond en morgenavond sowieso aanwezig, maar moet even Wi-Fi vinden. Ik kan achter de PC hier (heeft Skype, maar zit niet op een hele tactvolle plek, dan hou ik iedereen hier wakker, haha) -
06 November 2012 - 16:45
Mam:
Hey smurf,
Ongelooflijke bofkont !!
Samen met een local sight seeing Japan.
Wat wil je nog meer.
Fijn dat je mensen ontmoet die zo vriendelijk zijn.
Het gaat nu al weer opschieten voor je.
Ben benieuwd naar al je foto's.
Geniet nog lekker van je trip en dan genieten wij ook mee.
dikke knuffel uit Reeuwijk -
07 November 2012 - 14:30
Jur:
Ik ben ook heeeeeeel benieuwd naar al je foto's!! En wat een lieve aardige mensen kom je tegen :) Liefs, vanuit Amsterdam -
07 November 2012 - 14:30
Anne:
Ik ben ook heeeeeeel benieuwd naar al je foto's!! En wat een lieve aardige mensen kom je tegen :) Liefs, vanuit Amsterdam -
07 November 2012 - 14:30
Anne:
Ik ben ook heeeeeeel benieuwd naar al je foto's!! En wat een lieve aardige mensen kom je tegen :) Liefs, vanuit Amsterdam -
07 November 2012 - 14:31
Anne:
Jur! Sorry van hierboven, ik zat zo met mijn hoofd bij jouw verhaal haha, dat ik jouw voornaam intypte waar mijn naam moet staan, maar dat had je waarschijnlijk al wel door ;)
En heel ongeduldig van mij ook 3x op 'reactie plaatsen' geklikt haha. Tschüsss
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
